برای دیدن روزهای پشت سر

بین عکس های تار و واضح ات

حضور بی حضور بودنت

لابه لای چند عکس...

من چرا ندیده بودم این زمهریر را

که لانه کرده بود،در عمق صورتت؟

من چرا طعم تلخ زهر را

حس نکرده بودم از طرح خنده ات؟

من چرا فکر کرده بودم عاشقی؟

با همه غرور و رخوتت!

من چرا درخشش دروغ را

که در نگاه تو شعله می کشید ـ نخوانده بودم آن زمان!

عکس ها چه خوب حرف می زنند ـبی زبان!

من چه ابلهانه عکسٍ تو

صادقانه بی ریا

بذر پاک عشق را

کاشتم در زمین بایرٍ دست های بی وفای هرزه گرد تو!

عسل(۱۰.۴.۸۹)